3 Νύχτες

όλο έξω, έξω, βαρέθηκα

* Δευτέρα βράδυ, ξεκινάμε να πάμε στο Brain.

- Εγώ πάντως έχω στομαχικό ίλιγγο. Κάνει να ζαλιστώ;

- Θα ζαλιστούμε εκεί που θα πάμε;

- Δεν ξέρω, πάντως έχει οφθαλμαπάτες. Αυτές τις εικόνες που κλείνεις το ένα μάτι και βλέπεις τα κυκλάκια να φεύγουν.

- Ενώ στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν καν κυκλάκια, ε; Τα ξέρω. Μου τα στέλνανε mail παλιά.

- Αυτά είναι πιο δύσκολα. Έχει και τις αναποδογυρισμένες σκάλες του Escher. Εγώ παθαίνω βέρτιγκο με τον Escher. Που δεν ξέρω πού είναι το παράθυρο να ανέβω και πού η εξώπορτα να πέσω.

- Αφού σ' αρέσει ο Escher. Δεν θυμάσαι που φωτογράφιζες τις σκάλες του Badminton γιατί σου θύμιζαν Escher;

- Όχι "σκάλες". Σκαλωσιές. Και αυτό ήταν πριν ανοίξει. Μια και το ανέφερες, την Πέμπτη έχει Momix, θα πάμε φυσικά, ε;

- Εννοείται. Mε το Brain τώρα τι θα γίνει;

- Έχει και τεστ εξυπνάδας. Που ταιριάζεις τα σχήματα και βλέπεις ποιό λείπει. Είμαστε σίγουροι ότι θέλουμε να πάρουμε τεστ εξυπνάδας Δευτέρα βράδυ; Εγώ έκλεινα Look μέχρι τώρα, ακόμα τα μάτια μου βλέπουν τσάντες κροκό να πετάνε στον αέρα.

- Πάμε στο Brain και θα τα ξεχάσεις όλα. Θα σου γίνει brainwash.

- Αν πάμε, εγώ να το ξέρεις, δεν θα πάρω κανένα τεστ. Είμαι ψόφιος. Θα με βγάλει εντελώς ηλίθιο. Εκτός αν έχει brainmachine. Αυτό θα το κάνω, μου αρέσει. Το κάναμε το '89 και πίναμε γκουαράνες, στο Λονδίνο. Θα το βάλω στη συχνότητα Θήτα να μου φέρει όνειρα.

- Μήπως θέλεις να πάμε για ύπνο και δεν το λες;

- Ξέρω 'γω; Λες;... Είναι οχτώ και τέταρτο ακόμα. Ντροπή.

- Έλα ρε, πάμε, θα είναι χαλαρά. Τέτοια ώρα θα είμαστε μόνοι μας. Θα βγάλουμε και καλές φωτογραφίες.

- Παιδί μου τι χαλαρά λες; Είδες τι θα γίνεται; Μόνο τους σπόνσορες δες και θα καταλάβεις.

(βλέπουμε την πρόσκληση)

- Ρε συ, αυτό είναι big! Μέχρι ο Δανός πρέσβης θα είναι.

- Ε, άμα μιλάω εγώ... Λοιπόν. Λέω να πάμε μια από τις επόμενες μέρες, πρωί, που θα είμαστε σε καλύτερη φόρμα πνευματικώς.

- Και τώρα;

- Τώρα να πάμε να φάμε στο Noodle Bar.

- Φύγαμε.

* Τρίτη βράδυ, Σύνταγμα. Πηγαίνουμε στο opening του Public, αν και δεν έχουμε κλείσει ακόμα το Look.

- Ακόμα να στολίσει το δέντρο ο Δήμος;

- Κάτι άκουσα ότι θα το ανάψουνε 13 Δεκεμβρίου.

- Γιατί δεν το αφήνουν να το ανάψουνε των Φώτων που θα είναι πιο συμβολικό;

- Να δεις που θα έρθει και ο Αβραμόπουλος στο άναμμα, να σηκώσει τον ρελέ, του αρέσει πολύ, το κάνει όπου βρει ευκαιρία.

- Μπορεί να το καθυστερούνε για εξοικονόμηση ενέργειας.

- Τώρα που το λες, και τα φωτάκια στο Citylink δεν σου φανήκανε κάπως λιγότερα από πέρσι;

- Έλα ρε! Λες;...

- Δεν ξέρω, δεν μπορώ να κοιτάξω πολύ ώραγιατί φοβάμαι μη πέσω σε τρανς όπως τα γιαπωνεζάκια όταν έβλεπαν Πικατσού.

- Πω πω κόσμος στο Public! Μήπως να έρθουμε μια άλλη μέρα που θα είμαστε σε καλύτερη φόρμα πνευματικώς;

- Όχι, όχι, έλα. Πάμε στα βιβλία που δεν θα έχει κόσμο.

(Στριμωχνόμαστε να μπούμε από την είσοδο του café).

- Πω πω διαφημισταράδες! Μήπως είμαστε λίγο under-dressed;

- Μην ανησυχείς, είναι εδώ στην είσοδο μόνο, που έχει τις κάμερες. Πάνω στον τρίτο, στα βιβλία, δεν θα κυκλοφορεί ούτε μία γραβάτα.

- Αλήθεια, εσύ φοράς ποτέ γραβάτα;

- Μόνο ξένες.

- ........... (δεν απαντάει).

- Πλάκα κάνω παιδάκι μου.

- Πολύ MTV μου κάνει πάντως το event, με τη σκηνή εδώ στο πεζοδρομιάκι.

- Ε, όπου νά'ναι... Πω πω, κι εδώ γραβάτες.

- Είναι τα κινητά εδώ, γι' αυτό. Πάμε στα αναλώσιμα.

- Α, κοίτα κάτι ωραία φλασάκια που έχει εδώ.Με εισόδους για τρία USB. Να πάρω;

- Ωχ, κοίτα! iPhone.

- Να το πάρω;

(Ευγενέστατος πωλητής προσφέρεται να μας εξηγήσει ότι δεν έχει έρθει ακόμα και ούτε τιμή έχει και δεν θα ξέρουμε μέχρι να το φέρει κάποια ετιαρία στην Ελλάδα, ενώ τον σπρώχνουν τα κύματα με τις γραβάτες και διάφορα χέρια τον τραβούν από τα μανίκια ρωτώντας τον τα πάντα).

- Δεν πειράζει, μην ταλαιπωρείσθε, θα έρθουμε μια άλλη μέρα. Ευχαριστούμε.

- Να πάρω έναν σκληρό να περάσω εκεί μέσα όλα τα βυνίλια να πάνε στο διάολο; Κοίτα, έχει με 1 tera.

- Σαν ψυγείο είναι.

- Πω πω, μ' αρέσει. Στο κατέβασμα θα έρθω να το πάρω.

- Α, κοίτα τις σκάλες με τις πορτοκαλί μπουρμπουλήθρες. Πάμε πάνω στα cd.

- O Ποσειδώνας Γιαννόπουλος είναι αυτός με το μικρόφωνο;

- Όχι ρε, ο Χατζηγιάννης είναι.

- Παιδί μου αυτός που μιλάει με τον κόσμο, λέω. Πω πω έλα από 'δω γρήγορα μη μας πιάσει να μας κάνει γκάλοπ.

- Βλέπω παντού Χατζηγιάννηδες εγώ. Θα είναι ο καλλιτέχνης του μήνα.

- Καλά, ο Σ. δεν μας έλεγε ότι θα είναι ο Κωνσταντίνος Βήτα;

- Τι να σου πω. Τα flyers που μοιράζουν γράφουν "Φοίβος - Βανδή 10 χ.μ."... Τι θα πει "10 χμ";

- Δέκα χιλιόμετρα;

- Πολύ δεν είναι;

- Άσε, μόλις δούμε τον Σ. θα τον ρωτήσουμε. Μπορεί να είναι στα dvd.

- Μα πού είναι τα dvd; Είδες εσύ dvd; Μόνο μουσικά έχει. Εγώ νόμιζα θα βρούμε μέχρι τον Κρασσακόπουλο να παρουσιάζει ταινίες εδώ μεσα.

- Μα αγοράζουν ταινίες dvd οι έλληνες; Έχεις τρελαθεί τελείως; Εδώ και τα cd κοντεύουν να κόψουν.

- Κρίμα... Και ήθελα να δω πώς θα έχουν κάνει την ταξινόμηση. Εκεί φαίνεται πώς σκέφτεται ένα μαγαζί, Αν ξέρει ή αν απλώς τα χώνει στα ράφια.

- Ε, δεν έχει κακή ταξινόμηση εδώ. Παντού stands με ιδέες. Να, κοίτα, έχει ράφι 80ς.

- Δεν θέλω cd, θέλω βιβλία. Πάμε πάνω.

- (στα βιβλία) Αχ... πιο ήρεμα εδώ. Το πρωί θα είναι ωραία, με το φως από τα παράθυρα.

- Πολλά ξενόγλωσσα βλέπω.

- Ε, Σύνταγμα είμαστε. Όσο νά'ναι, να τον τσιμπήσεις τον τουριστάκο.

- Ο οποίος διαβάζει και πιο πολύ από τον έλληνα.

- Συγγραφέας του μήνα ο Τατσόπουλος, είδες;

- Ok, θα το δεχτώ αυτό. Καλή ισορροπία. Και τα κόμικς είναι καλό τμήμα ε;

- Ενημερωμένο αλλά κάπως παραδοσιακό. Marvel, Manga, Star Wars. Και ελάχιστα action figures...

΄

- Πάνω έχει παιδικά, θέλεις να πάμε;

- Όχι, θέλω να πάρω τον σκληρό και να πάω σπίτι μου, είμαι διαλυμένος.

* Πέμπτη βράδυ. Τηλέφωνο:

- Θα πάμε Momix;

- Δεν μπορώ, κλείνω Look.

- Α γαμήσου.

(A.V. 194, 13.12.07)