Ο Μάιος είναι:

Ο ΜΑΪΟΣ ΕΙΝΑΙ:
Το τέρμα της Τσακάλωφ στα σκαλιά, εκεί που συναντιέται με την Λυκαβηττού. Το ημιυπόγειο παράθυρο. Με φυτά, τεχνικολόρ ανεμόμυλους, σημαιάκια και γλάστρες. Όποτε και να περάσω είναι πάντα ανοιχτό. Από μέσα βγαίνει μουσική που πάει σκαρφαλώνοντας επάνω.

Μάιος είναι: όλη η Αθήνα, ένας τρίτος όροφος. Μόνιμα τρίτος. Από τα ανοιχτά του παράθυρα, τις νύχτες, βγαίνουν στεντόρεια τα χάχανα στο Αλ Τσαντίρι, κατρακυλάνε προς τα κάτω σαν σαπουνάδες, αφρισμένα.

Μάιος είναι: Τις νύχτες να ακούς να ρίχνουν τρίποντο στον κάδο, τα σκουπίδια από τον τρίτο. Ποτέ δεν μπαίνει.

Η κινούμενη οροφή του Τριανόν (ανοιχτή).

Να ρουφάς την κοιλιά σου (δίαιτα).

Να ρουφάς την μύτη σου (αλλεργία).

Να ρουφάς καθαρό αέρα (αποκλείεται).

Ξαφνικά μωβ. Οι πασχαλιές στη Σούτσου και Αλεξάνδρας.

Η νεραντζιά στην είσοδο της Καπνικαρέας (ελπίζω να είναι ακόμα εκεί).

Ένα κίτρινο Σκαθάρι, σαν Υποβρύχιο, με τσαλακωμένο προφυλακτήρα. Κάθεται και περιμένει χαμογελαστό να πάει βόλτα.

Κίτρινη σκόνη. Κόκκινη σκόνη. Γκρι κουρνιαχτό. Αφρική, θειάφι, αποκαΐδια, πρέζα, γύρη από τα δέντρα.

Μάιος είναι: Επειδή είναι 5 το απόγευμα και ήδη βρίσκεσαι στο Terra Vibe.

Επειδή ο τύπος με τις καντάδες κατηφόρισε προς το Θησείο.

Η Λένα Πλάτωνος, ο Γιάννης Παλαμίδας και ο Κωνσταντίνος Βήτα μαζί.

Ο «Μαραμένος & Πατέρας» στην Μητροπόλεως.

Μάιος είναι: Καινούργιο σκούτερ.

Ξεκολλημένα σελοτέηπ.

Καινούργια γυαλιά. (Χάλια.) Ξαναγυρνάς στα παλιά.

Μεγάλα γυαλιά – μεγάλα ρολόγια – μικρά αυτοκίνητα. Ένα κορίτσι προσπαθεί να στραβοπαρκάρει, βγάζοντας ελαφρά την γλωσσίτσα, η άκρη προς τα πάνω.

Μάιος είναι: νυχτερινό drive-out στο αστεροσκοπείο της Πεντέλης. (Κάνε ησυχία ν’ ακούσουμε…).

Η φωνή του Νικήτα Κλιντ κολλημένη στη λούπα του «Cheap Science»: Εσένα θέλω, εσένα θέλω, εσένα θέλω…

Τηγανιτές πατάτες χοντρουλές, κομμένες στο χέρι, ξεροψή- και μπύρα μπούζι.

Δυόσμος, φασκόμηλο και δεντρολίβανο, εφτάμιση ευρώ στην Ευριπίδου, μοσχομύρισε το αυτοκίνητο.

Βροχή από λεμονίσια μυρωδιά, μελισσόχορτα και verbena στα L’Occitane της Σόλωνος.

Μάιος είναι: αντί για τη Σόλωνος να κατηφορίζεις την Ακαδημίας.

Οχτώ το πρωί, ο πρώτος καφές και τσιγάρο στο μπαλκόνι.

Δέκα το πρωί, τσιγάρο στο μπαλκόνι, με τα μπαμπάκια ανάμεσα στα δάχτυλα των ποδιών, πρώτος όροφος, Σκουφά.

Δώδεκα το πρωί, 2 λεπτά στα γρήγορα, τσιγάρο στο μπαλκόνι του γραφείου.

Μάιος είναι: 2 μήνες πριν το κόψεις.

Μάιος είναι: τα πορτοκαλί σου πόδια.

Μάιος είναι: τα κολοπερίστερα.

Πράσινα φλούο μαμούνια με διάφανα φτερά. Κουνούπια τίγρεις.

Αουτάν και Αέριους.

Αλλεργία τις νύχτες από το περδικάκι, φύεται στο Λυκαβηττό.

Μάιος είναι: να λες την πασχαλίτσα «μασχαλίτσα».

Οχτώμιση το πρωί στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου με τζην μπουφάν. Στην τσέπη βρίσκεις ξεχασμένο ένα εικοσάρικο, από την περσινή Έκθεση Βιβλίου.

Απόγευμα, μ’ ένα μαχαιράκι, κόβεις ραδίκια στις αλάνες, στο Κοντόπευκο.

Μεσάνυχτα στο Σύνταγμα, για χύμα χωνάκι φράουλα στον Χατζή.

Μάιος είναι: να έχεις γαλατόπιτα στο ψυγείο.

Η Πανσέληνος του Μαίου: Λευκή Σαν Γάλα.

Ρυζόγαλο σούσι του Βενιέρη, στην ταράτσα του Electra με την Ακρόπολη σαν χτένι καρφωμένη από πάνω.

Οι κούκλες στις βιτρίνες να μοιάζουν σκασμένες στα γέλια.

Μάιος είναι όταν: Ο Παπασπυρόπουλος κάνει reunion πάρτυ.

Με τον Quentin πασατέμπο σ’ ένα παγκάκι, χωρίς λόγια.

Μια limo να περιμένει έξω από τη Μεγάλη Βρετανία.

Ο σταθμός του ηλεκτρικού στο Θησείο. Σαν θέα από τις όχθες στο ποτάμι, πρασινάδες και προτομές λεόντων, ένας φορητός dj παίζει μουσική πάνω στη γέφυρα.

Μια χλιαρή, μυρωδάτη, κοκονάτη σούπα Λέκσα Λεμάκ με κοτόπουλο και κομματάκια ανανάκια.

Οι μίνι αμυγδάλου ΙΟΝ. Δύο-τρείς.

Μικρές μπουγάδες. Σύντομα σούπερ-μάρκετ. Ιστορίες με 20 λέξεις.

Το δεύτερο Pecha Kucha της Αθήνας (στις 8/5).

Ένα τάπερ με κεφτεδάκια, ντοματίνια και στρόγγυλες πατατούλες φουρνούκου.

Το «AbFab» ξαφνικά και απροειδοποίητα, ένα βράδυ στο Πρίσμα+. Πώς να τους ειδοποιήσεις όλους; Θα προλάβεις;

Ο Μάιος είναι: Ολυμπιακός.

Η Αμάλθεια στην Πλάκα με ορθάνοιχτη τη τζαμαρία.

Όλα απλωμένα στα πεζοδρόμια, τσάντες, μαϊμούδες, ψιλί-κοκό πέτρες και κρύσταλλα που αστράφτουνε στον ήλιο.

Ο Λαζόπουλος με τρείς ανεμιστήρες στο Αλ Τσαντίρι.
Χωρίς κουκούλα.

Τα ντελίβερι χωρίς κράνος.

Καινούργια ακουστικά.

Καινούργια μπουζουξίδικα στα billboards στον Κόμβο Σακέτα, ίδιες φάτσες, ίδιος αερογράφος.

Ο Τσε να ανεμίζει με τα παρεό στην Πλάκα.

Τα πρωινάδικα μετακομίζουν στη Ρόδο.

Athens International Gay & Lesbian Film Festival. Τα φιλιά σε όλες τις γλώσσες του κόσμου.

Street parade με σφυρίχτρες, Κλαυθμώνος – Θησείο, ένα τσιγάρο δρόμος.

Τον Μάιο είναι: Το κέντρο κλειστό.

Ο Μάιος είναι: να ξέρεις πώς να πεις «Φούρνοι Ικαρίας» στη νοηματική.

Ο Φασουλής να βλέπει κόσμο, στο Εθνικό, για το «Τρίτο Στεφάνι».

Το 70% των «Σε Είδα», να συμβαίνουν στην πλατεία Μαβίλη.

Το σπίτι του Tom στην Πλάκα (με νέα installations).

Ο πορτοκαλεώνας του Γ. στο Ναύπλιο.

Η ταράτσα του Παυριανού στο Άλσος.

Η πίσω πλευρά του Αγίου Διονυσίου.

Το Ελληνίς στην Κηφισίας να έχει μόλις πλύνει την τζαμαρία του.

Δίαιτα Μαίου: Μακαρόνια σκέτα και βότκες σκέτες όσο θέλεις.

Στοιχήματα Μαΐου: Ποιος θα βγει πρώτος Μεγάλος Έλληνας στον Σκάι;

Το «Il Monstro» του Μπενίνι.

Το σήμα του Μούγερ.

Άλλο ένα ΟΚ! μπροστά σου. Πότε ανοίγουν; Μέσα σε μια νύχτα;

Μάιος είναι: φωτογραφίες με το κινητό.

Μηνύματα στο Twitter από το κινητό – δεν είσαι στο pc.

Να ξεχνάς το κινητό σου σε διάφορα σπίτια.

Μάιος είναι: Ποιος σκοτίστηκε για το Twitter.

Μία και μόνο χειραποσκευή. Εύκολος , φευγάτος.

Να στέλνεις κάτι δικό σου στις Κάννες.

Το πρώτο μπάνιο: Κυριακή μεσημέρι, στα Δικαστικά.

Τον Μάιο: ο περίπατός σου μια γραμμή μέσα στα χόρτα στο νεκροταφείο του Κεραμικού.

Τα απογεύματα στο Παγκράτι.

Τα μπλουζάκια του Sox, πορτοκαλί – μαύρο.

Τα t-shirts των Pink Floyd.

Οι εκδρομές με το λεωφορείο του Vinyl Microstore σε εξωτικές λουτροπόλεις.

Οι groupies των Berlin Brides.

Και το Velvet Bus on Tour, σύντομα κοντά σας.

Μαβίλη – Τζιά – Μηλιές – Αίγινα – Ρώμη.

Φεύγοντας από Αθήνα, δυτικά, το πρώτο Σ.Ε.Α. που συναντάς μετά το Χαϊδάρι, ο πρώτος εφοδιασμός, νερά, καφές, σνακς. Είσαι πια εκτός.

Το καινούργιο βιβλίο του Sedaris, την Τετάρτη 20 Μαΐου, μετά τις 11, θα είναι αφημένο στο πρώτο παγκάκι δεξιά, στον Άγιο Νικόλαο στα Πευκάκια.

Η Καριοφυλιά, προσεκτικά, με γόβες, κατεβαίνοντας την επικίνδυνη Δημοκρίτου, τοίχο – τοίχο.

Ο Κωνσταντίνος Τζούμας με μπορσαλίνο, ρέοντας εν λευκώ την 1920 φιγούρα του.

Οι στήλες των θεάτρων στις εφημερίδες, με πέντε μόνο παραστάσεις.

Το πουλόβερ στους ώμους (Κακλαμάνης).

Το πορτοκαλί πουκάμισο του Τσίπρα.

Μάιος είναι: πάρτι γενεθλίων στον Κίτσουλα.

Ένα κιλό κεράσια.

Η πρώτη σύγχρονη ελληνική τσόντα «Ελληνίδες Φοιτήτριες σε Κρίση» με 100% Ελληνίδες πρωταγωνίστριες.

Οι Κόρε.Ύδρο έτσι όπως τραγουδούν τον στίχο «Είναι στιγμές που τρελαίνομαι, γιαγιά. Είναι στιγμές που τρέμω γι’ αυτόν τον κόσμο όταν θα λείπεις».

Οι τρυφερές φωνές σας που φτάνουνε σε μένα χωρίς να το θέλω, οι Athens Voices και οι ιστορίες που κρύβουν.

Υ.Γ. Μάιος είναι να ξεχνάς την Eurovision.

(Athens Voice, τ.255, 30.04.09)